Imbolc is van oorsprong een Keltisch feest en de naam stamt waarschijnlijk af van het Ierse i-mbolg, wat in de buik betekent. Met Imbolc lijkt de aarde nog doods en de tekenen van nieuw leven zijn schaars. Toch gebeurt er onder de grond van alles en weldra zullen de eerste bolletjes tevoorschijn komen en hun bloemen tonen.

Voor het nieuwe leven echt losbarst zijn we wel weer een paar maanden verder, maar met Imbolc vieren we het prille begin ervan.
Hoewel de naam Imbolc afstamt van de Ierse Kelten werden bij alle Indo-Europese volkeren ploeg- en zaaifeesten gehouden. Het ploegen van het land was een rituele handeling, omdat het gezien werd als het opensnijden van moeder aarde. Het ploegen van de eerste voren ging daarom gepaard met liederen en offers. Imbolc is de tijd van plannen maken en de eerste voorbereidingen treffen. Vroeger gebeurde dat door het ploegen en zaaien van de akkers, tegenwoordig kun je dat op allerlei gebieden toepassen. Alle plannen, voornemens of ideeën die tijdens het bezinnen met Midwinter zijn opgeborreld, kun je nu gaan omzetten in concrete doelen. Zodra de lente start, kun je meeliften op die opwekkende energie en je plannen uit gaan voeren.

De buik
De link tussen Imbolc en de zwangere buik is gemakkelijk te leggen, maar in wezen is de buik ook voor iedereen die niet zwanger is de zetel van (nieuw) leven. Elke dag wordt hier voedsel omgezet om je van nieuwe energie te voorzien. Het is de plek van het zonnevlechtchakra, talloze verteringsorganen en de hara. Toen ik jong was, had ik regelmatig buikpijn. Door eten, door spanningen of bij veranderingen. De band met m’n buik is lange tijd niet fijn geweest. Ik had niet voor niets een hekel aan de kleur geel: de kleur van de zonnevlecht. Toen ik op m’n twintigste een shiatsu-opleiding ging volgen kwam ik in aanraking met het concept hara en leerde ik het belang van een gezonde buik. De hara is je buikgebied, je centrum. Het is te vergelijken met de zonnevlecht, maar beslaat een groter gebied rondom je navel. Het bijzondere is dat veel oosterse bewegingen gemaakt worden vanuit de hara. Dat is bij zowel shiatsu als bij vechtsporten het geval. Door te bewegen vanuit je hara, beweeg je vanuit je basis. Je zit niet in je denkende hoofd, maar voelt als het ware de bewegingen in plaats van dat je ze bedenkt. Het was voor mij een eyeopener om op die manier met m’n buik om te gaan en daadwerkelijk contact te maken met een stuk dat ik voorheen als onprettig had ervaren.

Tijdens de voetreflexopleiding die ik een paar jaar later volgde, leerde ik meer over de fysieke buikorganen en hoe ingenieus die er samen voor zorgen dat al het voedsel dat ik eet wordt omgezet in buikbare energie. Dat besef, en het aanpassen van m’n eetpatroon toen ik op mezelf ging wonen, zorgde ervoor dat ik een steeds betere relatie met m’n buik kreeg. En inmiddels heb ik al jaren een okergele muur in de slaapkamer.

Veel mensen hebben geen fijne relatie met hun buik. We vinden ‘em niet mooi, te dik of niet gespierd genoeg. Of we hebben vaak (pijn)klachten. Een goede relatie met je buik zorgt er echter voor dat je vanuit je kern kunt leven. Zeker wanneer je vaak in je hoofd zit, is dat een fijne plek om je aandacht heen te sturen. Met Imbolc staat de buik centraal en omdat we aan het eind van de winter ook nog in de bezinningsfase van het jaar zitten, is dit een perfect moment om je vaker met je buik te verbindingen. Deze ademhalingsoefening  kan je daarbij helpen.