Nanaya

Mythen
Een van de bekendste mythen gaat over de zonnegod die met z’n wagen elke dag langs de hemel rijdt. In het oude Griekenland was dit Helios, die door vier vurige, gevleugelde paarden werd voortgetrokken en elke dag de route langs de hemel aflegde. Volgens de oude Egyptenaren was het zonnegod Ra die elke dag met z’n schip door de wateren van Noen (de nacht) voer en overdag voor licht zorgde. Elke nacht ging hij onder, om de volgende ochtend weer te herrijzen. In de Noordse mythologie werd de zon geassocieerd met een godin genaamd Sol. Op haar strijdwagen, voortgetrokken door twee paarden, rijdt ze langs de hemel. Volgens de mythen worden zij en haar broer, maangod Mani, achternagezeten door de wolf Skoll, en ooit zullen ze worden verzwolgen.

Naast de goden die de zon voorstelden aan de hemel, kennen verschillende culturen ook goden die in verband worden gebracht met de zon. Vaak worden ze afgebeeld als een jongeman die allerlei vaardigheden en kunsten beheerst. Zo kennen de Grieken naast Helios ook Apollo, die naast zonnegod ook de god van kunst, muziek en geneeskunst is. De Kelten kenden Lugh of Belenos: een knappe jongeling die god van de ambachten en handel is.

Naast de diverse zonnegoden, zijn er culturen die de zon als godin voorstellen. We kwam de Noordse Sol al tegen, maar ook in Japan wordt de zon geassocieerd met een vrouw: Amaterasu. Net als de Noren geloofden dat Sol ooit zou worden opgegeten door de wolf, waarna het einde der tijden zou aanbreken, kenden de Japanners een vergelijkbare legende. Waarschijnlijk ontstaan om een zonsverduistering te verklaren. Volgens de legende was Soesano, de broer van Amaterasu, zo onbeschoft dat ze zich verborg in een grot en bezwoer er nooit meer uit te komen. De aarde werd in duisternis gehuld en de andere goden probeerden van alles om Amaterasu weer uit de grot te lokken. Uiteindelijk was het de godin van de dageraad die met het verlossende idee kwam. Ze besloot een spiegel voor de ingang van de grot te zetten en riep alle goden bijeen om ‘de nieuwe zonnegod’ te vereren. Amaterasu was beledigd dat de goden een ander hadden gekozen en ze wilde wel eens komen kijken wie die nieuwe god dan was. Toen haar licht in de spiegel werd weerkaatst, zag ze dat er geen nieuwe god was, maar dat het licht van haar afkomstig was. De goden konden haar overhalen haar plek aan de hemel weer in te nemen, en haar vervelende broer werd verbannen.

Zonnegoden in rituelen
De tijden dat een zonnegod jaarlijks duizend mensenoffers nodig had, zoals de Azteekse Tonatiuh, om langs de hemel te blijven bewegen zijn gelukkig voorbij. We weten inmiddels dat het niet de zon is die om ons draait, maar dat wij om de zon bewegen. Ook verschijnselen als een zonsverduistering roepen niet langer angst op, maar kunnen we verklaren met wetenschappelijk onderzoek. Toch kun je de zon(negod(in)) prima aanroepen tijdens je ritueel. Rituelen die te maken hebben met levenslust, met kracht of energie kunnen wel wat zonnekracht gebruiken. En ook bij rituelen rondom ambitie, creativiteit, passie en gezondheid kun je een zonnegod aanroepen. Het gaat er niet zozeer om welke naam je koppelt aan de zon, maar dat die zonnegod(in) verbonden is met alle eigenschappen die de zon heeft. Roep je Helios aan, dan roep je de krachten van de zon aan. Z’n levendigheid, z’n warmte en licht. Door met een verhaal of een rituele dans Amaterasu uit haar grot te lokken, kun je je voorstellen dat je haar krachtige energie inzet om je plannen te verwezenlijken. Je kunt jezelf voorstellen dat je je oplaadt in het zonlicht en die kracht opslaat in het gebied rondom je zonnevlecht, of een wens verbranden om die zo aan de zon te wijden.

De afgelopen jaren maakte ik met Litha een krachtstok, die ik daarna tot zonsondergang in het zonlicht liet opladen. Je kunt zo'n krachtstok eenvoudig maken door een mooie tak uit te zoeken en deze te versieren met draden, stoffen of symbolen die voor jou met de zon te maken hebben. De krachtstok kun je, zeker in de koude wintermaanden, gebruiken om jezelf op te laden met zonne-energie.